Chłodnice międzystopniowe prętowe i płytowe mają bardziej prostokątne kanały powietrzne, które umożliwiają przepływ większej objętości sprężonego powietrza przez chłodnicę międzystopniową.
Ale ponieważ te galerie nie są tak aerodynamiczne, istnieje większy opór dla przepływu powietrza przechodzącego przez rdzeń.
Chłodnica międzystopniowa z prętami i płytami jest zwykle bardziej wytrzymała i może wytrzymać wyższe ciśnienie niż rura i płetwa, ale są one mniej wydajne.
Są również cięższe i zwykle mają mniejszy spadek ciśnienia.
Pręt i płyta są gęstszymi rdzeniami z punktu widzenia budowy; dłużej się nagrzewają.
Niektórzy uważają to za zaletę; drugą stroną jest to, że ostygnięcie zajmuje znacznie więcej czasu po namoczeniu w cieple.
Nie przepuszczają również powietrza, co czyni je nieefektywnymi.
W rzeczywistości nigdy nie zostały zaprojektowane do zastosowań motoryzacyjnych.
Niektórzy wolą intercoolery z prętami i płytami, ponieważ są solidne, ale są też cięższe.
Z drugiej strony rura i płetwa zawsze były projektowane do zastosowań motoryzacyjnych.
Lepiej przepuszczają powietrze, ale szybciej się nagrzewają, choć szybciej się ochładzają dzięki lepszemu przepływowi krzyżowemu.
W samochodach intercoolery rurowe i żebrowe są znacznie wydajniejsze.
Mishimoto zmienił nawet swój projekt z kierownicy i płyty na rurkę i płetwę.
Jeszcze bardziej zaawansowane chłodnice międzystopniowe rurowo-żebrowe są obecnie dostępne na rynku.
Nazywa się je kwadratową rurą i płetwą i znajdują się pośrodku między prętem i płytą a oryginalnymi konstrukcjami rur i płetw.
Są bardziej wytrzymałe i lżejsze, ale nadal mają doskonały przepływ krzyżowy.
Ogólnie rzecz biorąc, rura i płetwa są bardziej skuteczne; nie są one jednak tak wytrzymałe jak chłodnice międzystopniowe z prętami i płytami.
