Grzejnik to urządzenie służące do odprowadzania ciepła. Niektóre urządzenia podczas pracy wytwarzają dużą ilość ciepła, którego nadmiar nie może zostać szybko odprowadzony i gromadzi się, generując wysokie temperatury, które mogą zniszczyć pracujący sprzęt. W tym momencie potrzebny jest grzejnik. Grzejnik to warstwa dobrze przewodzącego ciepło przymocowana do urządzenia grzewczego, pełniąca rolę pośrednika. Czasami do czynnika przewodzącego ciepło dodaje się wentylatory i inne rzeczy, aby przyspieszyć efekt rozpraszania ciepła. Ale czasami grzejnik pełni także rolę złodzieja. Na przykład grzejnik lodówki na siłę usuwa ciepło, aby osiągnąć temperaturę niższą niż temperatura pokojowa.
Zasada działania grzejnika polega na tym, że ciepło przekazywane jest z urządzenia grzewczego do grzejnika, a następnie do powietrza i innych substancji, gdzie ciepło przekazywane jest poprzez wymianę ciepła w termodynamice. Do głównych metod wymiany ciepła zalicza się przewodzenie ciepła, konwekcję ciepła i promieniowanie cieplne. Na przykład, gdy substancja styka się z substancją, tak długo jak występuje różnica temperatur, przenoszenie ciepła będzie zachodzić, dopóki temperatura nie będzie wszędzie taka sama. Promiennik wykorzystuje to, wykorzystując dobre materiały przewodzące ciepło, a cienka i duża struktura przypominająca płetwę zwiększa powierzchnię styku i prędkość przewodzenia ciepła pomiędzy urządzeniem grzewczym a grzejnikiem do powietrza i innych substancji.
Jednostka centralna, karta graficzna itp. komputera będą podczas pracy emitować ciepło odpadowe. Chłodnica może pomóc w rozproszeniu ciepła odpadowego emitowanego przez komputer, aby zapobiec przegrzaniu komputera i uszkodzeniu znajdujących się w nim części elektronicznych. Grzejniki używane do chłodzenia komputera zwykle wykorzystują wentylatory lub chłodzenie wodne. [1] Ponadto niektórzy entuzjaści podkręcania wykorzystują ciekły azot, aby pomóc komputerom rozproszyć dużą ilość ciepła odpadowego, umożliwiając procesorowi pracę z wyższą częstotliwością.
Podstawową funkcją lodówki jest schładzanie w celu konserwacji żywności, dlatego musi odprowadzać temperaturę pokojową wewnątrz lodówki i utrzymywać odpowiednio niską temperaturę. Układ chłodniczy składa się zazwyczaj z czterech podstawowych elementów: sprężarki, skraplacza, rurki kapilarnej lub termicznego zaworu rozprężnego i parownika. Czynnik chłodniczy to ciecz, która może wrzeć w niskiej temperaturze pod niskim ciśnieniem. Pochłania ciepło podczas gotowania. Czynnik chłodniczy krąży w układzie chłodniczym w sposób ciągły. Sprężarka zwiększa ciśnienie gazu czynnika chłodniczego, powodując warunki skraplania. Kiedy przechodzi przez skraplacz, skrapla się, upłynnia i uwalnia ciepło. , a następnie zmniejszyć ciśnienie i temperaturę podczas przechodzenia przez rurkę kapilarną, a następnie zagotować i odparować, aby pochłonąć ciepło podczas przechodzenia przez parownik. Ponadto obecnie stosuje się diody chłodnicze, bez skomplikowanych urządzeń mechanicznych, ale o słabej wydajności i są stosowane w małych lodówkach.
Chłodzenie powietrzem, odprowadzanie ciepła jest najczęstsze i jest bardzo proste, polega na użyciu wentylatora, aby odebrać ciepło pochłonięte przez chłodnicę. Cena jest stosunkowo niska, a instalacja jest prosta, ale jest w dużym stopniu zależna od środowiska. Na przykład wzrost temperatury znacznie wpłynie na wydajność rozpraszania ciepła.
Rurka cieplna to element przenoszący ciepło o wyjątkowo wysokiej przewodności cieplnej. Przekazuje ciepło poprzez parowanie i kondensację cieczy w całkowicie zamkniętej rurze próżniowej. Wykorzystuje zasady płynów, takie jak ssanie kapilarne, aby uzyskać efekt chłodzenia podobny do kompresora lodówki. . Ma szereg zalet, takich jak wysoka przewodność cieplna, doskonałe właściwości izotermiczne, zmienność gęstości przepływu ciepła, odwracalność kierunku przepływu ciepła, przenoszenie ciepła na duże odległości, charakterystyka stałej temperatury (sterowana rura cieplna), wydajność diody termicznej i wyłącznika termicznego oraz składa się z: Wymiennik ciepła składający się z rurek cieplnych ma zalety: wysoką wydajność wymiany ciepła, zwartą konstrukcję i niską utratę oporu płynu. Dzięki specjalnym właściwościom przenoszenia ciepła można kontrolować temperaturę ścianek rury, aby uniknąć korozji w punkcie rosy. Ale cena jest stosunkowo wysoka.
Chłodzenie cieczą wykorzystuje wymuszoną cyrkulację cieczy pod wpływem napędzania pompy w celu odebrania ciepła z chłodnicy. W porównaniu z chłodzeniem powietrzem ma tę zaletę, że jest cichym, stabilnym chłodzeniem i mniej zależnym od środowiska. Jednak cena chłodzenia cieczą jest stosunkowo wysoka, a montaż stosunkowo kłopotliwy.
W chłodnictwie półprzewodnikowym wykorzystuje się kawałek materiału półprzewodnikowego typu N i kawałek materiału półprzewodnikowego typu P, tworząc parę galwaniczną. Kiedy do tego obwodu zostanie podłączony prąd stały, może nastąpić transfer energii. Prąd przepływa od elementu typu N do złącza elementu typu P i jest pochłaniany. Ciepło staje się zimnym końcem i przepływa od elementu typu P do złącza elementu typu N. Ciepło jest uwalniane i staje się gorącym końcem, wytwarzając w ten sposób przewodność cieplną. [2]
Chłodzenie sprężarkowe zasysa niskotemperaturowy i pod niskim ciśnieniem gaz chłodniczy z rury ssącej, spręża go przez sprężarkę i odprowadza wysokotemperaturowy i wysokociśnieniowy gaz chłodniczy do rury wydechowej, aby zapewnić moc dla cyklu chłodniczego, osiągając w ten sposób kompresję → kondensacja → ekspansja → Parowanie (absorpcja ciepła) cykl chłodniczy. Takie jak klimatyzatory i lodówki.
